اين جمعه هم مسافر غريب ما از جاده هاي آبي انتظار نيامد وباز ما مانديم و لحظه لحظه انتظار؛
تا شايد رسيم به جمعه حضور تو...

الـــســلــام عــلــيــك يـــا ابـــاصـــالـــح الـــمـــهــــدي

مژده ز ميلاد ولي عشر هادي دين، زاده ي خيرالبشر

مژده زميلاد علي النقي هادي دين ، نوگل باغ تقي

سبط نبي مير همه متقي شبل علي بحر نقاوت نقي

شاه عشر هادي جن وبشر هادي دين زاده ي خيرالبشر--

مژده ز ميلاد ولي زمن شبل علي والد پاک حسن

ماه دهم بارقه ي ذوالمنن زاده ي زهرا وصي بوا لحسن

شمس هدي پادشه بحروبر هادي دين زاده ي خير البشر

مژده زميلاد شه ملک دين نور خدا سرور اهل يقين

محور دين عروه ي اهل يقين حجت حق مظهر جان آفرين

شد بجهان ماه رخش جلوه گر هادي دين زاده ي خير البشر---

مژده زميلاد شه تاجدار مطلع ايمان ولي کردگار

سرور خوبان به همه شهريار مفخر ايجاد ، مه باوقار

هادي خلق دو جهان سربسر هادي دين ، زاده ي خير البشر ----

به نقل از ديوان آذر خراساني -جلد اول-ص ۱۳۴ -انتشارات طوس مشهد -چاپ سوم -۱۳۴۸ شمسي

----محبوس سامرا (امام هادي )---

هادي النبي گشته گرفتار بلا متوکل بنموده است بر او جور وجفا

شد چو وارد شه دين ، سامره ، جاداد ورا در رباطي که بدي مسکن خيل غربا

اعتنايي چو به شانش ننمودي زنخست کرد بر وي ستم وظلم ، همان شو م دغا

حرم محترمش را زستمکاري خود داد ويرانه مکان، پيش گروه فقرا

گاه زندان وگهي حبس نظر بود زکين بيست ويک سال به تبعيد بد آن شاه هدي

گه مکان داد ورا جاي وحوشان از کين گاه تکليف نمودش به شراب وبه غنا

گاه زنديق خطابش بنمودي زستم گاه دشمنام بدادي زجفا بر زهرا

گاه در مجلس خود مسخره اي مي آورد تاکه تقليدکند از علي ، ان شير خدا

گه فرستاد زکين ،بهر تفحص در شب عده اي را بهمان خانه که بد ابن رضا

گه بزندان جفا بود مقيد از کين گاه اندر غل وزنجير بدي آن مولا

خون دل از خلفا خورد ، شه از ظلم وستم تاکه مسموم شدي آن خلف بدر دجا

شد چو از زهر جفا کشته نقي خسرو دين غرق ماتم شدياز رحلت وي، سامرا

لب ببند(آهي ) ازاين وقعه ي جانسوز دگر که زدي آتش ازاين غم بدل خير نسا --

نقل از ديوان آهي -جلد دوم -ص ۲۱۶ -سروده ي علي آهي -انتشارات خزر -تهران---

تاشد آيينه ي رويت دل دانشور ما جز خيال تو هوايي نبود در سر ما

تا نهاديم سر خويش به خاک قدمت تاج بخش است به شاهان جهان افسر ما

به عنايت نظر افکن همي بر من زار سعداکبر شود از يک نظرت اختر ما

سايه اي بر دل زارم فکن از لطف که نيست غير لطف تو در آفاق ،کسي ياور ما

گر نثارت دل وجان خواهي اينک دل وجان ور فدايت تن وسر ، اين تن ما ، اين سر ما

به صفايت اگر اي ماه بدوران کس نيست به وفا هم نبود هيچ کسي ، همسر ما

اي ولي الله ، اي حجت حق ، وه چه شود که چو خورشيد بتابي به بام ودر ما

نقش شاهنشهيت نيست گر ازروي کرم تو بگويي که )کمالي ( است غلام در ما

اثر طبع کمال سبزواري -به نقل از ص ۵۰ -سرودهاي امام مهدي -انتشارات قلم -قم -گرد آورنده : حسين حقجو