در شبهایی از ماه مبارک رمضان قرار گرفته ایم که از شهرت خاصی برخوردارند شبهایی که همان حدیث مشهور نبوی بیشتر از هر روز ماه مبارک رمضان جلوه نمایی میکند: "ماه رمضان ماهی است که روزهایش بهترین روزها؛شبهایش بهترین شبها،ساعتهایش بهترین ساعتها و ..."

شبهایی که دعا در اجابت از هر لحظه ای پیشی گرفته تا بندگان خدا دست به حاجت بردارند و اوج بندگی و خلوص را در درگاه خداوند متعال به نمایش بگذارنداجابت دعا و رسیدن به حاجت شرایطی دارد اما مسئله ای که عنوان کردنش برایم مهمتر از هر چیز است این است که باید برای دعا و گرفتن حاجت دلها را از کینه و کدورت نسبت به هم پاک کنیم از هم حلالیت بطلبیم و از تقصیر هم بدون هیچ بحث و جدلی بگذریم ...

ببینید خداوند چقدر نسبت به بندگانش رئوف و مهربان است که از گناه ما به راحتی در این شبهای عزیز میگذرد گذشته هایمان را به رُخمان نمیکشد  و قول استجابت درخواستهایمان را به ما میدهد؟حال که خدای به این بزرگی و عظمت اینگونه ما را مورد لطف و رحمت خودش قرار می دهد ما چرا سنگدلی کنیم و از گناه و تقصیر همنوعمان نگذریم ؟؟؟پس چه مقصر باشیم چه نباشیم عالیست اگر پیش قدم شویم و بعد دست به دعا برداریم تا خداوند خشنودتر اجابتمان کند.